Shop

ایموترکس (IMUTREX 2.5 mg) حاوی متوترکسات است؛ دارویی از گروه آنتاگونیست‌های فولات که با مهار سنتز DNA و RNA، از تکثیر سلولی جلوگیری می‌کند. این دارو در درمان آرتریت روماتوئید (RA) و پسوریازیس متوسط تا شدید به عنوان درمان خط اول سیستمیک توصیه می‌شود و در دوزهای بالاتر، برای درمان برخی بدخیمی‌ها از جمله کوریوکارسینوما و لوسمی لنفوستیک حاد نیز کاربرد دارد.

ایموترکس در گروه داروهای ضد متابولیت و آنتی‌نئوپلاستیک (Antimetabolites & Antineoplastic Agents) طبقه‌بندی می‌شود. این دارو با اتصال محکم به آنزیم دی‌هیدروفولات ردوکتاز (DHFR) از تبدیل فولات به تتراهیدروفولات جلوگیری کرده و در نتیجه، سنتز پورین‌ها و تیمیدیلات را مهار می‌کند. این مکانیسم منجر به توقف تقسیم سلولی در بافت‌های دارای رشد سریع نظیر سلول‌های توموری، اپی‌تلیال و سیستم ایمنی می‌شود.

ایموترکس برای درمان بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید، پسوریازیس شدید و مقاوم به درمان موضعی، کوریوکارسینوما، استئوسارکوما، لوسمی‌های حاد، لنفوم‌های غیرهوچکین، تومورهای تروفوبلاستیک و برخی کارسینوم‌ها (پستان، ریه، گردن رحم، تخمدان و پروستات) به‌کار می‌رود. مصرف دارو در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبدی یا کلیوی، اختلالات مغز استخوان، نقص ایمنی، و بارداری ممنوع است.

ایموترکس باید طبق نظر پزشک 2.5 تا 7.5 میلی گرم، یک‌بار در هفته مصرف شود، و تجویز بیش از حد ممکن است موجب سمیت شدید خونی، کبدی یا گوارشی گردد. در طول درمان، پایش دوره‌ای CBC، عملکرد کبد و کلیه ضروری است. از عوارض شایع دارو می‌توان به تهوع، استوماتیت، ریزش مو، افزایش آنزیم‌های کبدی و حساسیت به نور اشاره کرد. مصرف هم‌زمان با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، سولفونامیدها و تتراسایکلین‌ها باید با احتیاط انجام شود